⭐ Pieśń Chwalcie Łąki Umajone Tekst

w maju, gdyż w tytule ukrył się właśnie miesiąc maj jest pieśń „ Chwalcie łąki umajone”. A teraz nauczymy się pięknej pieśni „ hwalcie łąki umajone”, którą śpiewa się podczas „majówek”, czyli nabożeństw do Matki ożej odprawianych w maju. Zachęcam do odprawiania nabożeństwa majowego w domu w gronie rodzinnym. “Chwalcie łąki umajone”tekst: Karol Antoniewiczkompozytor nieznanyaranżacja i wykonanie AMO @AMOhomesoundshttps://www.youtube.com/channel/UCv-GV8wo5SRNbh7Bsy Pieśń rozpoczyna się słowami „Laudate Dominum, omnes gentes” (Chwalcie Pana, wszyscy narody). Te słowa zapraszają wszystkich, bez względu na pochodzenie czy język, do jednoczenia się w uwielbieniu Boga. Pieśń „Laudate Dominum” przekracza granice kultury i narodowości, jednocząc ludzi w jednym duchu uwielbienia. Chwalcie łąki umajone . Świadectwo niezwykłości Jej posłannictwa i miejsca w religii chrześcijańskiej stanowi też bez wątpienia tekst Apokalipsy św Chords for Chwalcie łąki umajone - Schola Stary Ujazd.: C, G, F. Chordify is your #1 platform for chords. W ślad za ponownym udostępnieniem zwiedzania Bramy Opatowskiej w Sandomierzu, dzięki uprzejmości Pawła Tworowskiego – instrumentalisty Sandomierskiej Orkiestry Dętej, znów w majowe weekendy z tarasu widokowego tego obiektu rozbrzmiewa pieśń „Chwalcie łąki umajone”. Tradycja odgrywania tej religijnej melodii w Sandomierzu sięga lat 60-tych ubiegłego wieku i będzie można ją Prezentujemy Państwu jedną z najpiękniejszych pieśni Maryjnych. Jej autorem jest ks. Karol Antoniewicz SI; Chwalcie łąki umajone, góry, doliny zielone, chwa Chwalcie łąki umajone Chwalcie łąki umajone Góry, doliny zielone Chwalcie cieniste gaiki Źródła i kręte strumyki! Co igra z morza falami W powietrzu buja skrzydłami Chwalcie z nami Panią świata Jej dłoń nasza wieniec splata Ona dzieł Boskich korona Nad Anioły wywyższona Choć jest Panią nieba, ziemi Nie gardzi dary naszymi Wdzięcznym strumyki mruczeniem Ptaszęta […] Chwalcie łąki Chwalcie łąki umajone, Góry, doliny zielone. Chwalcie, cieniste gaiki, Źródła i kręte strumyki! Co igra z morza falami, W powietrzu buja skrzydłami, Chwalcie z nami Panią świata, Jej dłoń nasza wieniec splata. 17. Chwalę Ciebie Panie Chwalę Ciebie Panie I uwielbiam Wznoszę w górę swoje ręce Uwielbiając Imię ugib. W maju śpiew Litanii Loretańskiej można usłyszeć nie tylko w kościołach, ale też przy kapliczkach przydrożnych i krzyżach. Początkowo sądzono, że nabożeństwa majowe zaczęto odmawiać w XVIII w. Tymczasem badania mariologów wykazały, że były one znane dużo wcześniej, i to właśnie na Wschodzie. Na Wschodzie prekursorami nabożeństw majowych byli chrześcijanie koptyjscy. Spotykali się na modlitwach wokół Maryjnych figur, śpiewali pieśni w podziale na chóry, obsypywali posąg kwiatami. Ponoć pomysłodawcą tego nabożeństwa był św. Cyryl Aleksandryjski, gorący obrońca boskiego macierzyństwa Maryi. Najważniejszą modlitwą tworzącą nabożeństwo majowe jest Litania do Matki Bożej tzw. litania loretańska. Słowo "litania" pochodzi z języka greckiego "leitaneia" i oznacza błaganie, prośbę. Litania do Matki Bożej pojawia się na przełomie XIII i XIV wieku w kilku różnych wersjach. Spośród nich największą popularność zdobyła Litania Loretańska. Rodzi się pytanie: dlaczego taka nazwa? Litania ta była znana w Loreto już na początku XVI wieku. Tu była śpiewana w czasie poświęcenia ogrodzenia wokół Świętego Domku. Domek ten zbudowany został z kamieni przywiezionych drogą morską z groty, w której mieszkała Maryja w Nazarecie. Tekst litanii loretańskiej, która tworzy nabożeństwa majowe zatwierdził papież Sykstus V w 1587 roku. Litanię Loretańską można uznać za jeden z najwspanialszych hymnów ku czci Niepokalanej Maryi. W litanii tej wysławiamy wszystkie cnoty, jakimi Bóg Ją obdarzył. W drugiej połowie XVI w. propagował nabożeństwo majowe św. Filip Nereusz (zm. w 1595 r.), którego uznaje się czasem za twórcę tej praktyki. W początkach XVII w. nabożeństwo to przyjęło się u dominikanów włoskich. Żarliwym apostołem propagującym nabożeństwa majowe był o. Anioł Dominik Guinigi. Za jego namową w 1676 r. powstało Stowarzyszenie Comunella - w maju modlono się przy żłóbku otoczonym figurami Maryi i św. Józefa i śpiewano hymny i pieśni maryjne. Głównym i największym apostołem rozszerzającym nabożeństwa majowe był w XVIII w. jezuita Alfons Muzzarelli, który nawet wymodlił sobie śmierć w maju. Dzięki gorliwości tego zakonnika Pius VII wydał bullę o nabożeństwie majowym, ubogacając je odpustem zupełnym. Od tego czasu zaczyna się niesłychanie szybki rozwój, nabożeństwa majowe rozszerzają się na całym świecie. W Polsce nabożeństwo majowe po raz pierwszy publicznie odprawiono w 1837 r. w kościele Świętego Krzyża w Warszawie, zaraz potem trafiło ono do Krakowa i na Jasną Górę oraz do kilku innych kościołów. W ciągu następnych 30 lat nabożeństwa majowe „rozeszły” się na całą Polskę. - Szczególnie w dobie koronawirusa wierni wyczuwają intuicyjnie niepokalaną świętość Maryi, są pewni, że wstawi się Ona u Syna, aby odwrócił od swojego ludu grozę epidemii - mówi ks. prof. Władysław Nowak. ks. Dariusz Sonak /Foto Gość Państwo Alina i Jan podkreślają, że wspólna modlitwa buduje bliskość w ich rodzinie. W maju, gdy cała przyroda ożywa po zimie, na Warmii można jednocześnie zobaczyć, jak przy przydrożnych krzyżach i kapliczkach ożywa kult Matki Bożej. – Na Zachodzie pierwsze świadectwa o maju jako miesiącu maryjnym pochodzą z końca XVI wieku. W wieku XVIII była to już praktyka ustalona – mówi ks. prof. Władysław Nowak. – Symptomatyczna pieśń maja: „Chwalcie, łąki umajone”, której autorem jest jezuita Karol Antoniewicz, pochodzi z lat 40. XIX wieku. Tekst wychwala Maryję, wzywając, aby w tym miesiącu całość przyrody ożywionej i nieożywionej dołączyła do uwielbienia Jej przez ludzi – dodaje. Kapliczki na Warmii są wciąż miejscami kultu oraz dziedzictwem kulturowym tych terenów. – Zwyczaj ich budowania wynikał z potrzeb duchowych katolickiej Warmii. Kapliczki fundowano zarówno z potrzeby serca, jak i jako wota błagalne – w intencji ochrony wsi czy miejscowości przed wojną, pożarem, zarazą czy głodem – lub dziękczynne – tłumaczy ksiądz profesor. Zaznacza, że najwięcej ich powstawało właśnie w czasach niepewności i tragicznych wydarzeń. – Inną funkcją, którą przypisywała kapliczkom tradycja, była ochrona przed „siłami nieczystymi” – duchami, zjawami, upiorami. Dlatego budowle te wznoszono przy rozstajach dróg, ruinach, zadziwiających tworach przyrody, np. głazach, a także w miejscach popełnienia zbrodni – wyjaśnia ks. Władysław. Budowanie kapliczek na Warmii na szczęście nie przeszło do historii. Wciąż powstają nowe, będące świadectwem wiary ludzi. Na przykład na terenie parafii św. Franciszka z Asyżu w Olsztynie możemy spotkać dwie takie budowle sakralne. Pierwsza znajduje się na os. Brzeziny. – Głównymi inicjatorami utworzenia tej kaplicy byli Gertruda i Stanisław Krześlakowie – mówi ks. kan. Mirosław Hulecki, proboszcz parafii. – Szybko zebrał się komitet wspierający budowę i pozostali mieszkańcy osiedla włączyli się w tę inicjatywę – dodaje. Kaplica powstała w 1997 r. i upamiętnia 1000. rocznicę śmierci św. Wojciecha. Poświęcił ją abp Edmund Piszcz. Na jej szczycie znajduje się figura Matki Bożej. – Została przywieziona z Fatimy, a rok temu ukoronowana. Mieszkańcy osiedla gromadzą się przy niej na nabożeństwach majowych oraz fatimskich od 13 maja do 13 października – tłumaczy ks. Mirosław. Poniżej figury znajdują się płaskorzeźby świętych: na przedniej ścianie – św. Wojciecha, na lewej – św. Franciszka, a na prawej – św. Jakuba. – Przypominają nam one o patronie naszej ojczyzny, parafii i miasta. Mieszkańcy osiedla często wspominają, że gdy przechodzą lub przejeżdżają tędy, kaplica zatrzymuje ich myśli i kieruje ku Bogu – mówi ks. Hulecki. – Kiedyś ktoś zrobił zdjęcie, jak grupa dzieci spontanicznie zatrzymała się tam i modliła. To żywe miejsce kultu. Świadczą o tym chociażby świeże kwiaty i zawsze palące się znicze. Cieszy też fakt, że od 20 lat nie było żadnego naruszenia tego miejsca – dodaje proboszcz. .360 . Bolejąca Matko Pana, Niech Twojego Serca rana Wzruszy wszystkich do żałości Dla naszych grzechów złości. * * * 361 . Brzmi cichej godziny Przez góry, doliny, Dzwonku, twój głos. Brzmij Pannie Maryi, Nieś pozdrowienie Jej Aż do niebios. Bo Ona łask pełna. Niebo i ziemia ma Pokłon Jej dać. Chcę też Jej dzwonkiem być, Ją pozdrowieniem czcić, Ją miłować. Pan Bóg wszechmogący, Nas pocieszający, On jest z Tobą. Królowo niebieska, Nasza Pośredniczko, Bądź też ze mną. * * * 362 . Kapłan: Całaś piękna jest, Maryjo. Wierni: Całaś piękna jest, Maryjo. Kapłan: I z mazy pierworodnej nie ma w Tobie. Wierni: I z mazy pierworodnej nie ma w Tobie. Kapłan: Tyś chwałą Jeruzalem. Wierni: Tyś weselem Izraela, o, Maryjo. Kapłan: Tyś chlubą ludu naszego, Wierni: Tyś orędowniczką grzeszników, Kapłan: O, Maryjo, o, Maryjo. Wierni: O, Maryjo, o, Maryjo. Kapłan: Panno najroztropniejsza, Wierni: Matko najdobrotliwsza, Kapłan: Módl się za nami, Wierni: Przyczyniaj się za nami do Pana naszego, Jezusa Chrystusa, o, Maryjo. * * * 363 . Cały świat się dziś raduje, Maryjo, Maryjo, z Twego Imienia. Chwałę Tobie wyśpiewuje, Maryjo, Maryjo, i słodkie pienia. Boś Ty wszystkich jest Matką, Brońże nas do ostatka. Ciesz nas, wspieraj, łzy ocieraj, Maryjo, Maryjo, śliczna lilijo. Do stóp Twoich przybiegamy, Maryjo, Maryjo, Jako do Matki. Wszyscy do Ciebie wołamy: Maryjo, Maryjo, Stroskane dziatki, Boś Ty wszystkich jest Matką, Brońże nas do ostatka. Ciesz nas, wspieraj, łzy ocieraj, Maryjo, Maryjo, śliczna lilijo. * * * 364 . Chcę, Maryjo, służyć Tobie Wszystkie dni żywota mego. I w radości, i w żałobie Tobie wiernym pragnę być. Niech więc zniknie łza z powieki, Niechaj z duszy smutek mknie. Nie zaginę, nie, na wieki, Bo Maryja strzeże mnie. Cześć Ci, Mario, hołd i chwała Hen, w niebiosach niech dziś płynie. Boś nas wielce ukochała, Więc Cię z serca pragniem czcić. Niechaj Zbawca, Syn Twój miły, Wynagrodzi dobroć Twą, By Cię wszystkie ludy czciły I nazwały Matką swą. * * * 365 . Chwalcie, łąki umajone, Góry, doliny zielone, Chwalcie, cieniste gaiki, Źródła i kręte strumyki. Co igra z morza falami, W powietrzu buja skrzydłami, Chwalcie z nami Panią świata. Jej dłoń nasza wieniec splata. Ona dzieł Boskich korona, Nad anioły wywyższona. Choć jest Panią nieba, ziemi, Nie gardzi dary naszymi. Wdzięcznym strumyki mruczeniem, Ptaszęta słodkim kwileniem I co czuje, i co żyje, Niech z nami sławi Maryję. * * * 366 . Chwała Bogu na wysokości Z niniejszej uroczystości. Dzisiaj święcą się gromnice Dla przedziwnej tajemnicy. Dziś z świecą w kościół wchodziła Maryja z Tym, co zrodziła, By Bogu ofiarowała To, co najdroższego miała. Dzisiaj więc prośmy Maryję, Byśmy doznali łaski Jej W życiu a najbardziej w zgonie. By nam była ku obronie. * * * 367 . Ciebie na wieki wychwalać będziemy, Królowo nieba, Maryjo. W Twojej opiece niechaj zostaniemy, Śliczna bez zmazy lilijo. Wdzięczna Estero, o, Panienko święta, Tyś przez aniołów jest do nieba wzięta. Niepokalanie poczęta. Na każdy moment, na każdą godzinę Twojej pomocy błagamy. Ty darowanie uproś naszej winy, Do Ciebie grzeszni wzdychamy. O, Furto rajska, Ucieczko grzeszników, O, Matko Boska, ratuj niewolników. Niepokalanie poczęta. Obróć swe oczy, pospiesz w utrapieniu, Maryjo, Matko miłości. Kto służy Tobie, Spraw, niechaj nie zginie. Broń nas od czartowskiej złości. Pokaż swą łaskę, Matko litościwa. Najświętsza Panno, bądźże szczodrobliwa. Niepokalanie poczęta. * * * 368 . Cześć Maryi, cześć i chwała, Pannie świętej cześć. (: Śpiewaj, śpiewaj, ziemio cała. Hołd Jej spiesz się nieść :). Jej to ręce piastowały Tego, co ten świat (: Stworzył wielki i wspaniały, Syn Jej a nasz brat :). On jak Matkę Ją miłował, Posłuszny Jej był. (: Każde słowo Jej szanował, Chociaż Bogiem był :). * * * 369 . Daj mi Jezusa, o, Matko moja, Na krótki życia ziemskiego dzień. W każdym cierpieniu i w życia znojach Pragnę tej siły, co płynie zeń. (: O, daj mi, daj, Jezusa daj :). O, złóż Go, Matko, do serca mego, Co pragnie służyć Mu dzień i noc. Ja żyć nie mogę bez Pana swego, Bo On mi daje wytrwania moc. (: O, daj mi, daj, Jezusa daj :). O, daj mi, Matko, Jezusa Serce, Daj Jego Ciało i Jego Krew. Niech mnie ratuje w każdej rozterce, Niech rzuca w duszę swej łaski siew. (: O, daj mi, daj, Jezusa daj :). Ja Mu u świętych stóp serce złożę I za me grzechy gorący ból. I kochać będę w cichej pokorze, Bo to mój Jezus, mój Bóg i Król. (: O, daj mi, daj, Jezusa daj :). * * * Dalej << menu - Skarbiec pieśni kościelnych ..

pieśń chwalcie łąki umajone tekst